Jacuzzi i basen

Fabrice

-utopimy się tu-oznajmił jej po czym zanurkował, włosy lepiej wyglądały-przyszłaś tu sama?

mathilde.

- sama. prawie nikogo tu nie znam- odpowiedziała wdrapując się dalej i znowu wpadając do wody. - ty się raczej nie utopisz. umiesz pływać- stwierdziła.

Fabrice

-nie umiem. tata mnie nie nauczył-przytrzymał ją żeby czuła się bezpiecznie.

mathilde.

- mamy pecha- stwierdziła i tym razem wdrapała się na brzeg, poprawiając fryzurę, tak tak.

Fabrice

-zawsze miałem pecha-fabris chciał opowiedzieć jej historię swojego kotka, ale jednak się powstrzymał-zdrowie młodej parze-podniósł kieliszek do góry.

mathilde.

- ja też. zawsze tłukłam wszystkie szklanki w domu, podpalałam zasłonki. niechcący oczywiście!- była złym dzieckiem ;c Napiła się z butelki. bo nie miała kieliszka.

Fabrice

-ja zabiłem kiedyś pająka-przybił kieliszkiem-pijmy za nasze niegrzeczne dzieciństwo!

mathilde.

- pijmy, fabriś!- odparła. - nie wolno zabijać zwierząt- pogroziła mu palcem. do dzisiaj pamięta jak babcia stanisława zabiła kurę ;c

Fabrice

-nie wolno-ucieszył się że ktoś go rozumie i nawet się do niej przytulił.

mathilde.

posmyrała go po głowie, bo czuła taką wewnętrzna potrzebe ;d
- dobrze, że się z tym zgadzamy!

Fabrice

-bardzo-zamknął oczy, chociaż nie. same mu się zamkneły
/musze lecieć.baju.

mathilde.

bajbaj.

wzięła butelkę zostawiając fabrisia tutaj i poszła sobie.