Promenade Platee

Alex

- Zawsze jest jakaś szansa, że da się to coś naprawić - powiedział próbując ją pocieszyć i zabrał dłoń, bo miał zimną. Nie chciał żeby było jej zimno. Opiekuńczy. Zawsze był. I czuły też. Uśmiechnął się.

chloe

- chyba..na mnie już pora. - dodała, dłubiąc trampkiem w żwirze. nie patrzyła, wyjątkowo na alexa. błędy młodości, chyba tak to się nazywa xd

Alex

- Wiesz co... - położył dłoń na jej talii i zmusił ją żeby na niego spojrzała.

chloe

owszem, spojrzała, spode łba. niepewnie.
- jest yyyyy późno. - ale wymówka! już po dobranocke, powinna spąć! .33

Alex

Uśmiechnął się pod nosem.
- Nie bój się. Chcę ci tylko życzyć powodzenia. I szczęścia. i do zobaczniea? - bardziej zapytał, ale nie czekał na odpowiedź. Pocałował ją w policzek przeciągle i poszedł. właśnie tak. Przecież wiedziała gdzie go szukać jakby co.